جز اینقدر نتوان گفت در کمال تو عیب

که مهربانی از آن طبع و خو نمی آید

 

1-دن آرام رو تموم کردم.

2-کلیله و دمنه خریدم.

3-دو هفته بعد احتمالا دفاع می کنم.

4-بعدشم می رم سربازی...

5- دارم به این نتیجه می رسم که یه جورای ساخته شدم که ابزار بشم .ابزاری که خودش درد میکشه اما...

6-دیالوگ های فیلم سکس و فلسفه مخملباف رو خوندید .چند تای جالبشو می ذارم اینجا(هرچند با بعضی هاش موافق نیستم):

گفتم اول عشق گرمه و آخرش سرد. عشق معجزه یک لحظه است. هیچ معجزه‌ای اگه خودش دوام نیابد با هیچ قراردادی دوام نمی‌یابد.

*************************************

ـ دیگر کسی به عشق نیندیشید
و هیچ کس دیگر به هیچ چیز نیندیشید
در خیابان‌های سرد شهر جز خداحافظ خداحافظ صدایی نیست.

*************************************

ـ همه چیزهای جدی جهان برای من مضحکه. همة حرف‌های مهم یا فلسفه‌های مهم سفسطه است. ما تنها هستیم و تنهایی ما تقدیر ماست. ما تنهائیم.

*************************************

7-مهم نیست عزیز، از اینکه یه خورده بد برخورد کردم معذرت می خوام اون چند روز ذهنم خیلی مشغول بود.

 

8- آخرش: روزگار عجیبیه ... خیلی دوست دارم که با طیب خاطر برگشته باشه سر زندگیش و یه روز که دارم تو خیابان چتر بدست راه می رم اونو با بچه اش ببینم یا اینکه امیدوارم اصلا دوباره ببینمش.

 عجب داستانی بود این صفحه اش.

نظرات 4 + ارسال نظر
مهم نیست شنبه 8 بهمن‌ماه سال 1384 ساعت 11:54 ق.ظ

سلام.
(۰- خیلی وقته میخوام بیام بنویسم: آخیش، حالا با خیال راحت اینجا میام و پیغام میذارم
۰دوم- آقا جان، من نمیتونم نسبت به محیط اطرافم بی خیال باشم و بی تفاوت. نمیتونم آدما رو،‌رفتارشون ، عکس العملها و روحیاتشون رو نادیده بگیرم. بحث ارزشگذاری رفتار من نیست. ولی دلم میگیره وقتی میبینم یا حس میکنم کسی حسی به اون خوبی که شایستگی ش رو داره و بایستگی ش رو، نداره. (این حرف فک کنم حطاب به نویسنده ی وبلاگ نبود! عین یه تیکه ی قلمبه شده تو دلم میموند) )
۳-موفق باشی. خیلی زیاد.
۴- منم دلم میخواد یه روزی برم سربازی. هر چند خیلی از مراحل زندگی واسه آدم عین سربازی میمونه: سختیهای شیرین، و به یادموندنی. اتفاقهایی که بیشتر از یه بار رخ نمیدن.
۵- فک کنم آدم باید خیلی خوشحال باشه که تو زندگی نقش ابزار داشته باشه. نه ابزاری که آدما انتخابش کنن،‌که ماهیت آفرینشی اینو حکم میکنه. بعضی دردا خود به خود دوست داشتنی ن. و دوست داشتنی بودن مضاعف برای اونهاییه که با شاهد اوج گیری درگیری باشی...
۷- :)
۸-اوهوم... آرزوهای خوب، برای آدمهای خوب، بهترین چیزیه که آدم داره. گاهی شاید فقط همین.
خیلی واسه م جالب بود که بر خلاف خیلیای دیگه، با اینجا عین دفتر خاطرات روزانه ت برخورد کردی. شاید خیلی بلاگرا به صفحه هاشون ـ مال وب باشه یا زندگی ـ بگن پست. هیچی اما اصالت کاغذ رو نداره... چه برگی باشه از کلیله و دمنه، چه دن آرام، چه زندگی (خاطره ) یه آدم.

عباس دوشنبه 10 بهمن‌ماه سال 1384 ساعت 12:13 ق.ظ

از اینکه بعد از دو ماه از کما اومدی بیرون خوشحالیم.فکر کنم زندگی هم داره به یه جاهایی می رسه.خدا رو شکر

...مهم نیست سه‌شنبه 25 بهمن‌ماه سال 1384 ساعت 12:04 ب.ظ

سلام دوباره.
به سلامتی این دو هفته ی موعود رسید. خیلی موفق باشی.
نمیخوای اینجا اعلام کنی که کی دفاع داری راستی ؟

[ بدون نام ] چهارشنبه 26 بهمن‌ماه سال 1384 ساعت 10:18 ب.ظ

سلام
خوب بود ؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد