وقتی آدم ناراحت و بی اعصاب یه گوشه اتاقش افتاده ویا وقتی حالش مثل بچه آدم خوبه هیچی برای یه آدم خوابگاهی بهتر از پیج کردن اسمت به خاطر تلفن زدن یه دوست خیلی خوب بهت حال نمی ده.هرچند ۵ دقیقه بعد می دونی این مکالمه تموم میشه.
عطا مرسی!!!!
هزار باره خاطراتم تقدیم تو باد.
سلام. کاش ما هم يکی رو داشتيم که .... :)
سلام مهدی جان ؛
امیدوارم خوب ـ خوب باشی . این که میگن با هم و تنها مصداق کامل ما آدماست ( البته بیشتر وقتا ، متاسفانه !)
من وقتی وبلاگ و پروفایلت رو دیدم موندم که چطور تو رو به این راحتی از دست دادم ، البته از این بابت برات واقعا خوشحالم یه میل عظیم درونم هست که منو به سمتت هدایت می کنه یه جس که کهنه و آشنا ست یه حس ناب و کامل ، متوجهی که ؟ شاید تونستم یه روزی یه گوشهای از این شب تار دوباره نگاهت کنم ( نه مثل فرصت قبلی ببینمت ) شاید ، کی می دونه ؟ قربون تو ، فعلا یه وزغ تمام عیار!
سلام رئیس
گویا تو هم چون بنده دچار زوال شده ای و روزمرگی تو را فراگرفته است.جون مامانت یه کم مختو بکار بنداز یه چیزه باحال بنویس حال کنیم .در ضمن من چکاره بیدم که هر وقت زنگ می زنم تشریف ندارید.
سلام مهدی جان ؛
به نظر بنده وقتی آدم هر روز میاد به وبلاگ بعضی ها سر می زنه ( اونم روزی چند بار !) هیچ چیز به اندازه دیر به دیر به روز شدن اون وبلاگ نمی تونه حال آدم رو ببره تو قوطی! ما رو بگو رو وبلاگ کی داریم یادگاری می نویسیم ، آقا مهدی تو فیوریت ما جا خوش کردی انقدر کم لطفی نکن .در ضمن باید خودت یه سری بزنی تا بتونی منو شناسایی کنی یا نه ؟!!!