والنتاین به همه مبارک

فکر کنم مطلب قبلیم تا حدی احمقانه ، مسخره , خودخواهانه , یکجانبه, نامعقول , احساساتی ,... بود. همچنین احساس می کنم برخلاف قولی که به اون داده بودم عمل کردن و بی خود عصبانی شدم در حالیکه قرار ما براین بود که من متوجه باشم که اون هیچ قولی به من نداده و ما فقط دوستیم . هرچند که هنوز اون کارخاصی نکرده که من عصبانی بشم ولی بی خودی اون روز ناراحت شدم وحتی کمی غیر مودبانه برخورد کردم و جوابش رو سربالا دادم..(ببخشید)

حالا که نگاه می کنم برخی حرفهای قبلیم به نظر درست میان مثلاً بنده شدیداً باید نگاهم رو عوض کنم... نمی دونم نظر تو چیه؟؟؟؟؟؟(خوب زیاد روی این قسمت فکر نکنید)(اصلا حذف کردم..سانسور سیاسی)

فکر کنم ما هنوز دوست می تونیم باشیم با همون خصوصیاتی که در مورد دوستای قدیمی گفتم نه؟؟؟؟ خوب معلومه اتفاقی نیافتاده که نتونیم

................................... 

بازم ببخشید که دارم برخلاف نظر خودم در مورد وبلاگها درست مثل وبلاگای عشقی؟! مطلب می نویسم و وقت خودمو می گیرم.

دیگه در این مورد نمی نویسم.

به یاد استاد شجریان و مثل اون

خاک پای مردم ایران و همه دوستای خوبم

مهدی