من و گالینا

نمی دانم چرا ادبیات اروپا وامریکا من را جذب نمی کند در عوض من عاشق ادبیات روسیه ام. با آن سبک رئالیستی گورکی.با وجودیکه میگویند این سبک اجبار حزب بوده است . اما به نظر من کسایی مثل گورکی و چخوف فارغ از بند حزب بودند.

ادبیات روسیه از سختی ها , لجنها , کثافتها , تاپاله ها, آدمهای گرسنه, روستاهای کثیف و مردم بدبخت شروع میکند و از درون اینها زندگی رو بیرون میکشد .در عوض در ادبیات اروپا و آمریکا آدمهای جنتلمن و لیدی , زندگی شاد و مردم تمیز و مرتب هستند و اونوقت وسط این همه خوبی سقوط انسانیت از نوشته نویسنده بیرون می آید .خانواده ها از هم میپاشند , آدمها دچار یک جور ناتوانی برای ارتباط با اطرافیان خود هستند و خواننده درانتها یک جور دچار سرشکستگی میشود.

به نظرم هدایت تو ادبیات خودمان از این جنبه ادبیات اروپا وام گرفته است در عوض تشریح حالات و روحیات وخصوصیات ظاهری رو از ادبیات روسیه.

حالا بعد از این مقدمه می خواهم بگویم که یک کتاب به نام "گالینا" نوشته الکساندر سرافیموویچ خریدم.که شامل چند داستان کوتاه است.نویسنده از همنسلان گورکی  وشاید بزرگتر از او باشد.که باید گفت از بد حادثه همدوره او بوده و زیر نام او قرار گرفته است. هرچند در طول داستانها برخی جاها خیلی شعار داده است-نویسنده از کمونیستهای دوآتشه بوده-

کتاب رو از شهر کتاب نیاوران خریدم.چاپ 70 بود وقیمت پشت جلدش 170 تومان!! از آن کتاب ها بود که گوشه کتابخانه ها می ماند و باید کشفشان کرد.فروشنده کتاب را 1000 تومان به من فروخت!!!!!

نکته دوم اینکه کتاب "دُن آرام" نوشته میخائییل شولوخوف ترجمه شاملو  چاپ شده است.کتاب دوجلد است و احتمالا پرزرق وبرق و گران.-نمی دانم چرا کتابها را اینطور درست میکنند که گران شود-

نکته آخر: در شهر کتاب مردی با سن بالا را دیدم که همه به او استاد میگفتند.از این آدمهای سن دار که شکل وشمایل روشنفکری دارند. از دور مراقب بودم .شنیدم که به جوانی هم سن من داشت می گفت: یک کتاب خواندم نمی دونم ماله یکی بود به نام سعید؟ ادوارد؟

جوان هم بلافاصله گفت :منظورتون ادوارد سعید است.

در اونجا بنده فهمیدم که باید به سرتاپای آن استاد و دوروبریاش گلاب پاشید